Categorie: USA Roadtrip 2014

Alweer de laatste stop. Los Angeles. We vervolgen de Highway 1 S, Sonja is de chauffeur vandaag dus ik heb een makkie. We hebben vandaag een lange dag rijden voor de boeg, zo’n 6 uurtjes. Het eerste stuk gaat door de bergen en langs de kust. Het is heel erg mistig, dus van rustig cruisen is geen sprake. Het zal ongetwijfeld mooi zijn, maar daar zien we nu niets van! Na een tijdje trekt dan toch de mist op en wordt het wat warmer, het is inderdaad echt een mooie route, na verloop van tijd wordt de weg gelukkig ook wat rechter. Op een gegeven moment zien we een bord met elephant seal view, huh zeeolifanten? Nog nooit van gehoord… Maar goed er zijn nog veel meer mensen met ons. Dus we gaan toch maar even kijken. Wow het hele strand ligt ermee bezaaid, het zijn een soort zeekoeien, met een slurf! Echt groot. Her en der komen we in de file, je merkt dat we weer richting de drukke bewoonde wereld komen. LA is in zicht, dwz de buitenwijken, de agglomeratie heeft zo’n 20 miljoen! inwoners, de wegen zijn gemiddeld 12 baans breed. Maar we zijn uiteindelijk op plaats van bestemming.

Dag 2 in LA: Na een prima ontbijtje van plastic bordjes (blijft een vreemd fenomeen hier) op naar de stad, eerst naar het Hollywood sign. De stad is druk, groot en vies. We zijn er beide niet kapot van, heel veel zwervers en bedelaars. De sign is leuk, maar niet wow. Daarna naar Hollywood blvd voor de sterren en de handen en voeten in het cement. Grappig om te zien, commercieel vreselijk uitgebuit. Na de lunch gaan we richting Glendale, Forest Lane memorial, hier ligt Michael Jackson in het mausoleum en afgelopen 25 juni was het 5 jaar geleden dat hij stierf. De begraafplaats is huge en mooi. Rijen stenen in het gras, met hier een daar een bloemetje. Het mausoleum is afgesloten, maar ervoor is het een bloemenzee en liggen er aandenken en tekeningen van fans, echt heel bizar dit. Zeer indrukwekkend. De vele prachtige rode rozen geuren nog heerlijk. Het waren er meer dan 15.000, via een site van fans geregeld.

Dag 3 in LA: Vandaag is het 2x matchday, eerst ontbijten, daarna terug op de kamer kijken naar Nederland-Mexico. Sjezus wat spannend maar gelukkig toch gewonnen. Direct daarna de auto in en naar de volgende wedstrijd… die van de LA Dodgers (baseball) Een stadion met een capaciteit van 56.000 plaatsen. Natuurlijk ook in de fanshop een leuk shirt en cap gekocht en het stadion in.   “We” winnen met 6-0 van de Saint Louis Cardinals. Echt een super ervaring en leuk om mee te maken. We sluiten onze reis in stijl af met een etentje bij ons favoriete Applebees.

Deze reis was een super gave ervaring om nooit meer te vergeten.

Travel is the only thing you buy, thats make you richer!

Morgen vliegen we terug naar huis…. ook wel weer lekker!!

Vandaag via Highway 1 (volgens zeggen de mooiste weg van de VS) naar Monterey. Hopelijk is het daar wat warmer, want in Pacifica regent het!
De weg is mooi en na een poosje wordt het droog en breekt ook de zo’n door, gelukkig. Zo ziet alles er toch gezelliger uit. Monterey is een gemoedelijk stadje en we bezoeken de nummer 1 attractie….. Het aquarium. Het is enorm groot, dus vanmiddag de ene helft en morgen de andere.

Dag 2: Na het ontbijt willen we eerst 17 mile drive doen (met de lone cypress), maar het is erg mistig aan de kust, dus misschien in de middag. We besluiten eerst de tweede helft van het aquarium doen, wauw wat gaaf! Onwijs mooie kwallen en een heus zeeaquarium, met mega tonijnen en haaien! Daarnaast hebben ze ook zee-otters. Het aquarium doet erg goed werk voor de oceanen in de wereld en is de entree prijs dubbel en dwars waard. Na dit bezoek is tot onze vreugde ook de mist opgetrokken. Dus 17 mile drive, here we come. Het is een mooie route langs de oceaan. Mooie ruige kust. We stoppen her en der en lopen ook even de oceaan in, koud!!! De lone cypress staat langs deze route. Een 250 jaar oude cypress, welke alleen op een rots groeit. Het is naar zeggen de meest gefotografeerde boom ter wereld. Helaas is ook de mist weer op komen zetten. Echt een heel apart fenomeen dat hier de mist zomaar opkomt en weer verdwijnt. Morgen richting LA, de laatste 3 dagen!

Na de natuur nu weer een stad, en wat voor een! Bij het binnenrijden over de freeway merk je dat het geen klein dorp is. We komen ‘s-middags aan bij Union square, het “centrum” .  Het is toch wel een stuk frisser en daar zijn we niet echt op gekleed. Eerst maar een vestje oid kopen, want die hebben we echt wel nodig. Van 99 F naar 53 F is best een groot verschil. We hebben het voor het eerst tijdens deze reis koud! Wat jammer moeten we dus even shoppen ;).  We vinden al snel wat bij Adidas!  Daarna even rond gereden in de stad, dit tot grote onvrede van Jos. Als je nl. net in deze stad bent is het verkeer niet echt een feest, het is ook nog zondag, en alles is eenrichtingsverkeer verkeer. Uiteindelijk vinden we toch een plaatsje, dicht bij Fishermanswarf. En we kijken direct waar we morgen ochtend voor Alcatraz moeten zijn.

Dag 2: Vroeg op, om 10.00 uur hebben we kaartjes voor Alcatraz, de boot vertrekt rond 9.30 uur. Vandaag is het wat mooier weer dan gisteren en gelukkig ook wat warmer. De tocht naar “the Rock” is top, mooi uitzicht op de stad en de Golden Gate Bridge met de pilaren in de mist. Echt apart om te zien. Alcatraz is super cool, je krijgt een audiotour van bewakers en vroegere gevangen, zo ben je echt in het verhaal. In de middag hebben we de bijna 400 treden (365 geteld, maar wellicht wat overgeslagen) naar Telegraph-hill beklommen. Het was een pittig klimmetje, maar zeker de moeite waard. Daarna zelf met de auto Lombard street gereden, de bochtigste straat ter wereld, 8 haarspeld bochten, slechts 18%. De steilste straat is Filbert street, 31% maar liefst! In de avond een route gemaakt om morgen te gaan doen met het openbaar vervoer.

Dag 3: vandaag met de Muni de stad in, eerste met de oude, bekende kabeltrams Nob Hill op, nu is het nog niet zo druk. Op Nob Hill heb je echt een tof uitzicht op de schuine straten van de stad. Daarna met de bus naar de Golden Gate Bridge, we hebben echt geluk vandaag. Het is super helder weer, dus geen mist bij de

brug. We gaan niet fietsen en daar ben ik (Sonja) best blij om, de brug is hoog!!! Pfff best eng… We lopen een stukje de brug op en keren daarna om.
Daarna met de bus naar Alamo square, naar de painted ladies, waarvan er twee in de steigers staan, het is zeker een mooie view, vooral het contrast tussen oud en nieuw. Ook hebben we China town bezocht, de een na grootste ter wereld. Erg leuk om doorheen te slenteren langs winkels en eetgelegenheden. Tot slot de stad van boven bekeken vanaf Twinpeaks!
Een super gave stad. Nu op naar het zuiden, via highway 1 naar Los Angeles, via Monterey, hopelijk is het daar wat warmer.

 

Een nieuwe dag, op naar het volgende nationale park. Nu staat Sequoia op het programma. We rijden vanuit Mariposa de bergen uit en het wordt verbazingwekkend vlak. Volgens onze informatie groeien de Sequoia denderon bomen niet op zeeniveau dus wat zal dat worden.

We volgen trouw onze navigatie die ons naar de ingang van het park moet leiden.  Onderweg negeren we daarom (eigenwijs als we zijn) de borden richting het park. na een half uur rijden van Visalia (onze slaapplaats deze avond) komen we in Springdale. mooie omgeving maar waar is het park??? toch maar vragen bij een klein visitorcenter. Blijkt dat we 50 mile te ver zijn gereden en dat we via een “schitterende” weg naar de entree kunnen rijden.

wat een weg, kuilen en gaten in de weg, 23 mile kronkelen door de bergen. Ik vind het fantastisch om te rijden, Sonja daar in tegen ziet na 5 mile al helemaal groen van wagenziekte.
Termen als “zo moet de hel er uitzien” zijn geen uitzondering 🙂 net voor het park een broodje gegeten, Sonja kreeg zowaar weer een kleurtje. Toch hebben we het gered en komen bij de entree van Sequoia aan.

Wat blijkt…. 17 mile een soort Alpe d’ Huez naar boven rijden. Sonja is nu al “blij” Die bomen moeten wel heel speciaal zijn zegt ze want ik ben nu al weer kots misselijk.

Nou… de bomen zijn inderdaad indrukwekkend, na ca. 15 mile doemen de eerste ineens tussen de andere dennenbomen op. Erg gaaf om te zien. We parkeren de auto  en lopen ca. 700 meter naar beneden naar “General Sherman” Het grootste levende organisme op aarde, 2210 jaar oud en ca. 80 bosbranden weerstaan. erg indrukwekkend.

 

Gisteravond bekeken wat we in Yosemite wilden zien en welke trails we wilde lopen. Eerst maar eens naar Glacierspoint en Tunnelview rijden. Deze laatste is een van de meest gefotografeerde panorama’s ter wereld. Het rijden erheen kost ongeveer 1,5 uur.  Maar goed wederom een prachtige weg, met haarspeldbochten en flink dalen en stijgen, maar gelukkig heb ik mij eigen Gerard de Rooij bij me ;). Als eerste komen we aan bij Tunnelview… Ik kan in herhaling blijven vallen, maar ook dit is weer schitterend, ik dacht dat we het mooiste wel zo’n beetje hadden gehad, maar telkens kan er toch nog een schepje bovenop, wauw wauw wauw! Na een poosje te hebben gefilmd, foto’s gemaakt en genoten van het uitzicht vervolgen we onze weg naar Glacierspoint. Nog 16 mile, stijgen, dalen en haarspelden. Langs stijle afgronden dit maal, hier is goed te zien wat de branden vorig jaar hebben aangericht. Hopelijk blijft Yosemite dit jaar gespaard. Bij Glacierspoint is het een stuk stijl omhoog lopen, maar de beloning is enorm mooi. Wat je hier ziet is niet in een beeld te vangen, mooie watervallen, een bos en stijle rotswanden. We zullen hiermee vandaag wel de 1500 foto’s (tot nu toe) benaderen, je kunt hier blijven schieten. Eenmaal op de weg naar Yosemite valley komen we nog langs een van de watervallen welke we zojuist van boven hebben gezien, hier besluiten we te stoppen. Daarna op weg naar de vallei… Hier is het zo verschrikkelijk druk dat er geen parkeerplaats meer vrij is. We hebben al genoeg gezien en doordat we zo lang van de diverse uitzichten hebben genoten is er geen tijd meer over voor een trail. Nou dan moeten we nog maar eens terug 🙂