Categorie: USA Roadtrip 2014

Er staat een lange rit op het programma, dus de wekker gaat om 5.45!
Even een ontbijt op de ranch en off we go.

Op weg naar Yosemite National Park. De rit duurt ongeveer 6,5 uur volgens de navigatie, maar is “maar” 332 mile. Nou over 530 km. doe je doorgaans geen 6,5 uur. Maar goed, vol goede moet gaan we op pad.

Door Death Valley de nodige dips in de weg, een soort lancering als je er te hard doorheen rijdt. En je ziet werkelijk niemand onderweg. De bergpas over, je moet immers het dal uit en we komen op een weg wat op een snelweg lijkt, zal het dan toch waar zijn dat we er niet zo lang over doen?

Onderweg komen we in Bishop langs een Nederlandse bakker, druk. Echt je vraagt je af waarom niet heel Amerika brood zoals dit bakt. Maar goed even een stroopwafel en een sandwich naar binnen en we vervolgen onze reis.

We gaan over de Tioga pass, een 3000 meter hoge pas welke sinds begin juni weer open is (wordt in de winter afgesloten wegens sneeuw). Nou succes….. De weg is prachtig, maar de ene haarspeld bocht volgt op de andere, dus ja nu snap ik ook waarom het zo lang duurt. Je kunt niet harder dan 25 mile op de meeste stukken. Ik ben benieuwd wat Yosemite nog meer heeft te bieden, maar dat zullen we morgen zien.

Vandaag een korte rit, dus eerst nog even voetbal in Vegas gekeken. Het was billen knijpen, maar we kunnen met een gerust hart naar Death Valley afreizen.

Het is maar twee uurtjes rijden, maar overal waarschuwt men, met een volle tank de woestijn in, check en voldoende water mee, check. We kunnen gaan. De weg is redelijk saai, kaarsrecht en bijna niemand te zien. Eenmaal in Death Valley bij Dante’s vieuw point zijn we toch wel onder de indruk. Wat kan een woestijn mooi zijn, een dal met zoutvlaktes tussen hoge bergen die wel wat weg hebben van een maanlandschap.

We slapen op een ranch in de woestijn, ongeveer het enige dat hier is, en dat is ook wel te merken aan de prijzen 😉 De hitte gaat wel, 99 Fahrenheit (ongeveer 38 Celsius), daar waar de hoogst gemeten temp. 58,3 Celsius (138 Fahrenheit). We hebben dus geluk!

 

De 15e uit St. George vertrokken en via de interstate 15S naar “Sin City” gereden! De voorstelling die we er vooraf van hadden wordt overtroffen als we “The Strip” op rijden.
Wat zijn die hotels groot, niet normaal meer!!!

We slapen in Tropicana Las Vegas, een wat “kleiner” hotel vergeleken met onze buren MGM Grand. Na het inchecken maar meteen op onderzoek uit. We zijn lopend via MGM (wat een doolhof) tot aan het Bellagio gekomen, daar de Strip overgestoken en via de andere kant weer terug. Onderweg natuurlijk langs de meest dure winkels en casino’s.

Bij ons rondzoeken in de MGM krijgen we 2 gratis (dit is erg uniek in Las Vegas, alles kost hier namelijk veel geld) kaartjes voor The Hakkasan aangeboden. De duurste nachtclub ter wereld. Geen aansprekende dj (oa Tiesto, Afrojack en Hardwell treden hier wekelijks op) maar vanavond is de set voor DJ Fergie.

Na wat gokken in ons hotel naar the Hakkasan gelopen en daar werkelijk onze ogen uitgekeken. We hebben ruim een uur in de rij gestaan om binnen te komen. Tijdens het wachten natuurlijk naar de andere gasten gekeken, de ene had nog een korter rokje aan dan de ander maar wat vooral opviel was dat al die vrouwen enorm lelijk zijn! Had ik niet verwacht bij de duurste club ter wereld.

Eenmaal binnen was het druk en leek alles veel kleiner dan aan de buitenkant. Het was oké, maar niet enorm wow! Een water kost slechts $9,-. Fergie draait lekker, dus dat maakt een hoop goed!

Dag twee, in LV wezen shoppen in de outlet, heel vervelend en in de avond op onderzoek uit in de immense hotels. En een bezoek aan de Bellagio fontein mag natuurlijk niet ontbreken, prachtig!

Dag drie, onze bezoeken in de hotels afgemaakt en naar Fermontstreet geweest. We zijn eruit, volgende keer slapen we in Caesars palace of in The Venetian.

Nu gelukkig weer de rust in naar Death Valley.

 

Vanuit Bryce Canyon City onze reis vervolgd naar Zion. We komen het park aan de oostkant binnen, en rijden over de ut-9 (scienic byway) een met zeer groot hoogteverschil en fantastische vergezichten. Qua weg was ik blij dat we met de auto waren, stukken van 10% dalen en weer stijgen waren geen uitzondering. Aangekomen bij het visitorcenter was de parkeerplaats vol. Dan maar parkeren in het plaatsje Springdale alwaar een gratis shuttlebus ons naar het visitorcenter bracht.

Overgestapt op de shuttlebus die ons naar het laatste punt op de route bracht (Temple of Sinawava). Daar de Riverwalk trail gelopen met schitterende vergezichten door de Zion Canyon. Na een ruim uur weer terug bij de bus en gelunched in Springdale. Tijdens de lunch kregen we een sms van Marijke dat Nederland met 4-1 voor stond, niet veel later 5-1 het moet niet gekker worden! Toch maar even op internet kijken voor de samenvatting wauw!

’s Avonds heerlijk gegeten bij ons favoriete restaurant Applebees.

Na een heerlijk zwoele nacht (de airco maakte wel erg veel lawaai) lekker chillen in st. george. Ook de gewone dingen zoals wassen hoort er ook bij, dus een wasje gedraaid. Een schone onderbroek is toch wel fijn!

Morgen naar Las Vegas!!!

Vandaag naar Bryce Canyon. Naar de Hoodoo’s (soort amphi-theaters) . Het dorp erbij is echt verschrikkelijk! Een grote commerciële kwestie met een restaurant. Na ja we zien wel. Je mag zelf met je auto door het park. Je parkeert bij een uitkijk punt en kunt vandaar uit diverse trails bewandelen.

Onwerkelijk is het eerste dat me te binnenschiet bij het zien van de Hoodoo’s en the Windows (soort raam in de stenen). Echt schitterend. Deze amphi-theaters zijn ontstaan door erosie.

Bryce is echt prachtig… En dat is een understatement.  Zeker wanneer je de canyon inloopt.